12.1.2021 inbreng Vereniging Amsteloever op de digitale inspreekavond in de Amsterdamse commissie FED Windmolens in Amsterdam

Voorzitter Hesp van Vereniging Amsteloever:

Zoekgebieden 6 en 7 in strijd met bestuursakkoord Amstelscheg

Eerder hebben wij een zienswijze ingediend waarin wij ingingen op de status van de Amstelscheg. Die berust op een aantal afspraken die in 2011 zijn vastgelegd in het bestuursakkoord Amstelscheg. Het commentaar van de Noord-Hollandse Energieregio in de 15 december on line gepubliceerde Reactienota Noord-Holland Zuid luidt dat er indertijd nog geen sprake was van een beleid van overgang naar nieuwe energievormen.

Dat is juist, maar het is een misvatting te denken dat dit iets uit zou maken.

Energietransitie is belangrijk, een uniek gebied naast Amsterdam is dat ook. Ook nu moeten we dat gebied ontzien en voor die windturbines andere plaatsen zien te vinden. Bovendien moet niet alleen onze toekomstige energie duurzaam zijn, een bestuursakkoord moet dat ook zijn. Zeker de stad Amsterdam, als grootste partner in dat akkoord moet zich daaraan houden.

We kunnen nu vaststellen, dat de bestuurders die zo’n negen jaar geleden dat akkoord sloten een vooruitziende blik hadden. Zij waren bang dat er aanvallen op het gebied zouden komen. Ze hebben dat ook zo verwoord. In punt 3 van de overwegingen staat (ik citeer) 

“dat alleen een gebiedsbrede aanpak de Amstelscheg kan beschermen tegen incidentenplanologie en tegen verdere verrommeling van het landschap”.

Ik mag de zoektocht naar geschikte plaatsen voor windmolens niet bagatelliseren en ze geen “incidentenplanologie” noemen, maar het is wel duidelijk dat nieuwe functies zoals deze turbines niet geplaatst kunnen worden zonder planologische aanpassingen. Dat is precies wat de bestuurders van toen niet wilden en de huidige verantwoordelijken ook niet zouden moeten willen.

Wat was een van de voornaamste doelstellingen van het akkoord? Dat was (ik citeer) “het weren van ongewenst functies”  en dat weren is geldt nu net zo goed als toen.

Wat is een bestuursakkoord dat beoogt (ik citeer) “het veenweide- en polderlandschap beschermen en verfraaien, met strenge bescherming van zichtlijnen” waard als nu  Amsterdam een deel van dat landschap wil verstoren door het plaatsen van turbines. Ik vraag me af of degenen die dit zoekgebied nu in hun concept opnemen, weten wat het begrip ‘beschermen’ inhoudt.

Dat concept is een ambtelijk stuk. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat de huidige bestuurders, onze gekozen politici, een schending van de vastgelegde afspraken van hun voorgangers voor hun rekening zouden willen nemen.

Nog één citaat uit de doelstellingen van het akkoord wil ik u niet onthouden, dat is (ik citeer) “het voorkomen van economische bedrijvigheid die niet past bij de ruimtelijke kwaliteit en identiteit van de Amstelscheg”. Duidelijker kan het nauwelijks worden verwoord.

Het is voor ons dan ook niet denkbaar, dat de huidige wethouder, Marieke van Doorninck, die ruimtelijke ordening in haar portefeuille heeft, aan de ruimtelijke kwaliteit van de Amstelscheg zou willen tornen.